ေတာင္ေက်ာင္းဆရာေတာ္ႀကီး
ဘဒၵႏၲသုစရိတ မဟာေထရ္၏
ေရႊႏွစ္ ေရႊသား ေရႊစကား
ဆရာေတာ္ႀကီးသည္
စာေရးသူႏွင့္အၾကြမ္းတ၀င္
မရွိလွေသာ္လည္း
စာေရးသူငယ္စဥ္ကပင္
ဆရာေတာ္ေနာက္လိုက္အျဖစ္
ရြာေတာင္ေက်ာင္းမွ
ဆရာေတာ္၏ဇာတိ ေတာင္ဖီလာရြာသို႔
အေခါက္ေခါက္အခါခါေရာက္ရွိခဲ႔ဖူးပါသည္။
သို႔ေသာ္ေက်ာင္းသားအျဖစ္ႏွင့္မဟုတ္
ေတာင္ေက်ာင္းေတာင္ဖက္
စာေရးသူတို႔ေတာင္ယာတြင္
ေတာင္ယာလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ေနခ်ိန္
မိဘေတြအတြက္
အကူအညီလိုက္မိေသာေန႔ေတြမွာ
ဆရာေတာ္ႀကီးမွ အေဖာ္ေက်ာင္းသားအျဖစ္
ေခၚေခၚသြားျခင္းျဖစ္သည္။
ဆရာေတာ္ႀကီး သူ႔ဇာတိရြာကိုအသြားျဖစ္ျဖစ္
ဇာတိရြာကအျပန္ျဖစ္ျဖစ္
သင္စရာရွိ သင္သလို
ေၾကြးစရာရွိ ေၾကြးျပီး
ေပးစရာရွိလွ်င္လည္း
ဆရာေတာ္ႀကီးမွာ
ခ်က္ခ်င္း ေပးကမ္းရက္ေရာတက္ေသာ
ဆရာေတာ္တစ္ပါးျဖစ္သည္။
စာေရးသူအတြက္
ပညာတက္ျဖစ္ဖို႔
အားေပးတိုက္တြင္းသလို
က်န္းမာေရးမွာလည္း
အေရးႀကီးေၾကာင္း
မီးေမာင္းထိုးျပေပးခဲ႔ေသာ
ဒုတိယေျမာက္
သင္ဆရာ
ျမင္ဆရာ
ၾကားဆရာပင္
ျဖစ္ပါသည္။
ဆရာေတာ္ႀကီး
ေျမႏုႏွင့္
ေတာင္ဖီလာ
ခနခနသြားရျခင္းအေၾကာင္းကို
စာေရးသူငယ္စဥ္က
ေမးခဲ႔ဖူးပါသည္။
ဆရာေတာ္ျပန္ေျဖခဲ႔ေသာ
ၾသ၀ါဒမွာ
"ဟဲ႔ ေမာင္ေက်ာင္းသား
အာေရာဂ်ံ ပရမံ လာဘံ တဲ႔ကြ။
က်န္းမာျခင္းက လာဘ္တစ္ပါးပဲ။
က်န္းမာေရးမေကာင္းရင္
ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ႏိုင္ဘူး။
က်န္းမာေရးမေကာင္းရင္
သူမ်ားလည္းဒုကၡေပးရာေရာက္တယ္။
က်န္းမာေရးေကာင္းမွ အလုပ္လုပ္ႏိုင္မယ္။
က်န္းမာေရးေကာင္းမွ
သူမ်ားလည္းစိတ္ခ်မ္းသာမယ္။
က်န္းမာေရးကို အထူးဂရုစိုက္ကြ။
ေအးငါလည္း
ခုလုိခနခန
ဟိုရြာနဲ႔ဒီရြာကူးလူးသြားလာလမ္းေလွ်ာက္ေနတာက
က်န္းမာေရးေကာင္းဖို႔အတြက္ပဲ။
ေမာင္ေက်ာင္းသား
မင္းအၿမဲတန္းမွတ္ထားကြ။
က်န္းမာေရးေကာင္းဖို႔
လမ္းမ်ားမ်ားေလွ်ာက္
ေရမ်ားမ်ားေသာက္
တည့္တဲ႔အစား အကုန္စား"
ဟူသတည္း။
စာေရးသူအတြက္
ဘ၀နတ္နန္းစံျမန္းေတာ္မူျပီးျဖစ္ေသာ
ေျမႏုေတာင္ေက်ာင္းဆရာေတာ္ႀကီးေပးထားခဲ႔သည့္
အလြန္တန္ဖိုးရွိေသာ
ေရႊႏွစ္ ေရႊသား ေရႊစကားမ်ား ပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
စာေရးသူ - တပည့္ က၀ိန္
အလင္းသစ္ စာၾကည့္တိုက္
alinnthitlibrary.blogspot.com
No comments:
Post a Comment